sobota, 16 lipca 2011

"Trzy wiedźmy" Terry Pratchett

   Nie raz już widziałam recenzje powieści tego autora na blogach, nawet Cejrowski poleca je w jednej ze swoich podróżniczych książek. Dlatego musiałam sama spróbować, "z czym to się je". I spróbowałam, miałam przy tym sporo zabawy. Najlepsza strona Świata Dysku to dla  mnie język jakim jest opisany, niesamowite, czasami wybujałe metafory, niespodziewane połączenia, no i specyficzny humor - nie dziwię się, że autor ma wielu wielbicieli.
   Niestety nie jest to tylko jedna strona medalu - druga jest mniej pozytywna. Muszę przyznać, że trudno było mi odnaleźć się w nowym otoczeniu (może dlatego, że zaczęłam czytanie cyklu od środka), wydał mi się skomplikowany i nie do końca zrozumiały. Nie wszystkie żarty mnie bawiły, pewnie wielu nawet nie dostrzegłam. Nie podobało mi się tempo rozwoju wydarzeń: przez większą część powieści było bardzo powolne, żeby pod koniec osiągnąć raptownie taką prędkość, że nie trudno było mi nadążyć za wydarzeniami.
   Z tych wszystkich powodów nie zostałam kolejną fanką Pratchetta, nie mówię też, że nigdy już nie sięgnę po jego książki - przeciwnie - jest to dla mnie ciągle niepoznany świat, z którym jeszcze mogę się zmierzyć. Jednak podczas tych wakacji będę szukać książek, które bardziej mi odpowiadają. A ponieważ wakacje zapowiadają się długie - pracę zaczynam dopiero we wrześniu - to już się na nie i nimi cieszę.

Bardzo chciałabym się podzielić jeszcze widokiem mojego nowego stosiku ze Znaku, który teraz mruga do mnie okiem z biurka, ale nie mam aparatu. Cóż, będzie to kolejna zaległość do nadrobienia :)

6 komentarzy:

  1. Pratchetta mam w planach, choć chyba nie zacznę od tej książki;). Gratuluję stosika. Z pewnością jest piękny:)). Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Tak się złożyło , że także zaczęłam swoje spotkanie z Pratchettem od tej książki ale u mnie skutek był odwrotny . Tak mi spodobał ten świat że dziś mam na półce dość dużo tytułów, wiadomo- jedna książka podoba się bardziej inna mniej ,lecz i tak cykl o czarownicach jest moim ulubionym :) Pozdrawiam
    ps. czekamy na fotkę stosiku, aby mrugnął i do nas :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam eony temu :D Podobało mi się, choć nie oceniam tej książki jako najlepszej z cyklu. Mimo to warta jest uwagi :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Słyszałam, że twórczość P. albo się polubi, albo znienawidzi. Ja nie należę do żadnej z tych grup, jednak zamierzam przekonać się osobiście, bez względu na twoją opinię. Być może wpływ na odbiór przez ciebie tej lektury miał fakt, że wcześniej tego nie czytałaś. Lecz nie rezygnuj z książek P.

    Pozdrawiam,
    Darcy.

    OdpowiedzUsuń
  5. Raczej nie przeczytam, nie mam w planach żadnej ksiażki tego autora

    pozdrawiam i zapraszam do siebie :D

    OdpowiedzUsuń
  6. Uwielbiam Pratchetta, ale te części o wiedźmach nieco mniej (wśród fanów T.P. istnieją dziwne podziały, jedni twierdzą, że najlepsze książki są z wiedźmami, inni, że ze strażą, a z wiedźmami są be, kolejni, że straż i wiedźmy są be, a super jest tylko Niewidzialny Uniwersytet... Najlepiej sprawdzić samemu, może jesteś we frakcji, która woli co innego ;)) To, że akcja zaczyna się powoli, a ostatnie kilkadziesiąt stron to akcja do potęgi, to akurat reguła. Ja się regularnie gubię pod koniec, w każdym tomie :D

    OdpowiedzUsuń